مز نام یکی از روستادهای استان فارس، در واقع شهرستان خنج می‌باشد. مز از روستاهای قدیمی منطقه است. پیشه? عمده مردم این روستا کشاورزی و دامداری است.

اهالی روستا (غیر از یکی دو خانواده) بومی نیستند یعنی از روستاهای دور و نزدیک به این محل آمده‌اند و ساکن شده‌اند دلیلش هم وجود رشته قنات‌های متعدد و رونق کشاورزی بوده است چون در زمان جنگ جهانی اول قحطی سراسر ایران را فرا گرفت و دولت نیز برای رفع مشکل کاری نکرد لذا عده زیادی از مردم از بین رفتند روستای مز نیز از این امر مستثنی نبود و بیماری‌های سخت‌درمان نیز مزید علت شد به حدی مردم از بین می‌روند که تقریبا روستای مز خالی از سکنه می‌شود.

جمعیت کنونی بعدا به روستا ملحق می‌شوند مثلا از فال گله دار، شیخ عامر، علامردشت، کارزین، ارد، آغسته، فداغ و... از جمله آثار باستانی آن وجود یک خط تونل زیر زمینی از کوه تا دشت مز است که مورد استفاده زرتشتیان بوده است، و قناتها و چاه چرمی و زیارتگاه شاه سید محمود از نوادگان امام موسی بن جعفر و برادر شاه زند و و زیارتگاه بی بی مریم و سنگ تراشه‌های روی قبرها و... دین و مذهب اهالی روستا اسلام و شیعه اثنی عشری است قبلا زرتشتی بوده‌اند و توسط شاه زندو و یارانش مسلمان شدند.